Nasz Patron

Patron szkoły Maria Danilewicz Zielińska - historyk literatury., krytyk literacki, prozaik, bibliograf. Urodzona 29 maja 1907 roku w Aleksandrowie Pogranicznym: córka Wilhelma Markowskiego, farmaceuty, i Antoniny z  Korotyńskich, nauczycielki. W 1924 ukończyła Gimnazjum Matematyczno-Przyrodnicze im.M. Konopnickiej we Włocławku. Następnie studiowała filologię polską i romanistykę na Uniwersytecie Warszawskim i w 1929 uzyskała magisterium. W 1927 wyszła za mąż za Ludomira Danilewicza, wówczas studenta elektrotechniki. Od 1929 pracowała w Bibliotece Narodowej w Warszawie; w 1933 zdała państwowy egzamin bibliotekarski. Debiutowała w 1931 recenzją książki Z. Jabłońskiej-Erdmanowej "Oświecenie i romantyzm w stowarzyszeniach młodzieży wileńskiej na początku XIX w.",ogłoszoną Pamiętniku Warszawskim(z.10/12). Od tegoż roku publikowała artykuły w Roczniku Wołyńskim, Przeglądzie Bibliotecznym i Ruchu Literackim. Współpracowała z "Polskim słownikiem biograficznym". Przygotowała rozprawę doktorską o życiu naukowym Liceum Krzemienieckiego: jej podstawową wersję ogłosiła w 1937 w Nauce Polskiej (t.22). Była sekretarzem generalnym Rady Związku Bibliotekarzy Polskich. W 1939 została kierowniczką Działu Uzupełniania Zbiorów Biblioteki Narodowej. Po wybuchu II wojny światowej opuściła Polskę wraz z mężem, ewakuowanym służbowo, i w listopadzie 1939 dotarła do Paryża, gdzie do upadku Francji pracowała w Towarzystwie opieki nad Polakami, a następnie w Bibliotece Polskiej. Ogłaszała artykuły w  wychodzącym w Paryżu tygodniku Wiadomości Polskie. Od listopada 1940 przebywała w schronisku dla uchodźców w strefie nie okupowanej Francji w Aix-les-Bains w Sabaudii. W maju 1942 przedostała się przez Hiszpanię do Portugaliii, gdzie pracowała w Komitecie Opieki w dziale pomocy dla kraju. W sierpniu 1942 przybyła do Londynu; pracowała przez rok w biurze Funduszu Kultury Narodowej, a następnie w Bibliotece Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego przekształconej w Bibliotekę Polską, której została kierowniczką. W 1943-45 była przedstawicielką Polski w komisji Books and Periodicals Committee działajacej w ramach Allied Conference of the Ministers of Education i członkiem  rady zarządzającej Interallied Book Centre. Publikowała artykuły  i fragmenty prozy w wychodzących w Londynie pismach : Polska Walcząca (1942-43), Nowa Polska (1942-43), Wiadomości Polskie(1943). W 1945 została członkiem Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie. W 1947 zdała egzamin bibliotekarski w Library Association i uzyskała tytuł Associate of the British Library Association - Chartered Librarian (ALA). Była członkiem Sub-Commitee on Slavonic and East European Materials of the Standing Conference of National and University Libraries (SCONUL). Działała w zarządzie Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie, a także w zarządach Towarzystwa  Historycznego i Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie. Publikowała stale w pismach emigracyjnych, m.in. w wydawanych w Londynie Wiadomościach (od 1946; tu m.in. w 1952-63 stała rubryka "Szkiełko i oko" pod pseudonimem Szperacz, także opowiadania i listy z podróży), Dzienniku Polskim i Dzienniku Żołnierza (stale od 1954: tu m.in.w 1965-81 cykl notatek dotyczących literatury pt. "Jednym tchem" podp.: a.m.z., am., amz.,M.D.), Życiu (1952-54), Tygodniku Polskim (1959-82), a także w paryskiej Kulturze (od 1960; tu w 1963-66 prowadziła rubrykę "W oczach Londynu" podp. mld, a w 1971-77 cykl pt. "Krajowe nowości wydawnicze", następnie cykle "Kredowe koło" i "Czytam". Od 1953 stale współpracowała jako krytyk literacki z Radiem Wolna Europa., w którym ogłosiła ponad pięćset felietonów w cyklach: "Polskie mienie kulturalne wywiezione do Rosji", "Portrety pisarzy emigracyjnych", "Dzieje dawnego Liceum Krzemienieckiego" i in. Publikowała w miesięczniku Na antenie (Monachium,1963-70). Współpracowała też z rozgłośnią Voice of America, ogłaszając ponadsto felietonów radiowych. W 1954-64 opracowywała przeglądy bibliograficzne do działu "Polish Studies" w The Year's Work in Modern Language Studies. W1960 otrzymała nagrodę literacką im. H. Naglerowej. W 1961 na podstawie pracy "Życie naukowe dawnego Liceum Krzemienieckiego" (promotor prof. Władysław Gunther) uzyskała stopień doktora filozofii w zakresie filologii polskiej na Polskim Uniwersytecie na Obczyźnie. W 1969 została członkiem jury nagród Fundacji im. Kościelskich w Genewie. Za działalność bibliograficzną i bibliotekarską otrzymała w 1970 nagrodę Fundacji A. Jurzykowskiego w Nowym Jorku. Od 1971 wchodziła w skład jury nagród Wiadomości w Londynie.Była członkiem Polskiego Towarzystwa Historycznego w Wielkiej Brytanii. Należała do komitetów redakcyjnych Tek Historycznychi Antemurale (Rzym. 1972-86) oraz Materiałow do Bibliografii, Genealogii i Heraldyki Polskiej (od 1974). Po Smierci męża (1971) poślubiła w 1973 Adama Kazimierza Zielińskiego, prawnika, z zamiłowań historyka stosunków polsko-portugalskich. W tymże roku jej praca w Bibliotece Polskiej dobiegła końca , wyjechała na stałe do Portugalii. W 1977 i 1984 otrzymała nagrody paryskiej Kultury, a w 1979 nagrodę Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie. Odznaczona Krzyżem Oficerskim (1972) i Krzyżem Komandorskim(1993) Orderu Odrodzenia Polski. W 1989 została członkiem SPP oraz członkiem honorowym Towarzystwa Literackiego im. A. Mickiewicza w Warszawie. Mieszkała w Quinta das Romazeiras, Feijo pod Lizboną w Portugalii. Zmarła 22 maja 2003 roku. Miała 96 lat.